Methodiek ziek...
- Vera Prillevitz
- Feb 6, 2019
- 2 min read
‘En als je het even niet meer weet dan pakken we gewoon een methodiek’
Methodieken, tools, stappenplan aanpakken etc. Ze lijken tegenwoordig dé oplossing te zijn voor alles. Ik merk aan mezelf dat ik er steeds meer weerstand tegen ontwikkel al heb ik natuurlijk ook echt wel mijn favorieten en zelfs mijn eigen ontwikkelde aanpakken.
Ik weet ook wel waar mijn irritatie vandaan komt. En ja irritatie is positief, dan gebeurt er iets toch? Euh nee hoor… Ik heb natuurlijke aversie tegen regels, hokjes, vakjes en alles waar we maar iemand in proberen te proppen. Ook altijd al gehad. Ik was zo’n kind die bij alles vroeger dacht; maar waarom dan?
Nu ik ouder ben helpt die ‘waarom vraag’ mij trouwens enorm bij mijn klanten. Juist wanneer die bij mij aankomen met de vraag: kunnen we een aantal strategiesessies plannen aangevuld met ‘we hebben gehoord over x en x methodiek en daar zouden we graag mee willen werken, kan jij dat?’ Juist dan vraag ik: ‘Maar waarom dan, waar ben je precies naar op zoek?’ Niet om mijn klant te ondermijnen of omdat zij geen helder beeld voor zich hebben maar juist omdat ik 100% zeker wil zijn dat hij/zij krijgt wat nodig is om resultaat te boeken.
Begrijp me niet verkeerd. Werken met x of y methodiek levert een gegarandeerd resultaat op en ik ben absoluut pro output & resultaat. Maar zelden is het resultaat van het 1 op1 volgen van een methodiek iets waar je meteen iets mee kan. Want verder dan dat resultaat kan de methodiek meestal niet. Ik bedoel waar is het resultaat van het resultaat?
En dan kom je meteen bij de echte reden waarom ik soms zo ontzettend methodiek ziek ben. Wat ik veel mis in de methodieken epidemie is de helicopterview. Te vaak zie ik dat een methodiek wel de expert of de bedenker verder helpt maar niet de opdrachtgever, simpelweg omdat het grotere plaatje of de begeleiding bij de implementatie ontbreekt.
Commentaires